
عشق
پـروانه، بر دلـــــــم شوری بر انگیخت
همه اعمـال و رفتارم به هـــــــم ریخت
صدایت پـــــاکی امواج دریــــــاست
طنین انـداز چون اوای صحــــــراست
به گــرمی چــــــــون دل مردان عاشق
به نرمی چون موم، هم خواب رویاست
صدایت خـــــوشتر از صوت قناریست
مصفا تــــــر ز هر باد ی بهــــــاریست
کلامت روشنی بخش وجـــــــود است
همین نــــامت همه ذکـر و سجود است
صـــــــدایت بر گوشم آهنگی زیباست
سخن زن بـــــــر دلم او چنگ زیباست
صدایت نغمه هــــــــــای عاشقانه است
صــــدایت باز گـــــوی یک ترانه است
تمـــــام گفته هایت صاف و ساده است
کــــلامت را صفای جــــام و باده است
صــــدایت مـــــــوج جاوید ی زمانست
بــــــــــرایم بهتر او از هر تـــــرانه است
نظرات شما عزیزان:
علی رضا میرزاده 
ساعت9:31---3 مهر 1390
بسیار شعر مقبول بود جاوید جان ..............I love it